مجالی برای شهادت

پرنده دعا کن برایم که طاقت ندارم

برای پریدن شهامت ندارم

چگونه نمانم که حتی کمی هم

به چشمان پاکت شباهت ندارم

صدا می زنی نام من را ولیکن

زبانی برای اجابت ندارم

ببین از تو پنهان نباشد که حتی

برای پریدن لیاقت ندارم

دعا کن که من دیگر آتش بگیرم

دعا کن پرنده که طاقت ندارم

چگونه بگویم برایت برادر

مجالی برای شهادت ندارم

 شهادت چیست؟

شهادت شهد شیرین رضای حق است.
شهادت عبارت تمام وکمال اعتماد واعتقادبه خداست.
شهادت تکامل وجودی روح پرخروش و جوشش ،ولی در عین حال مطمئن و آرام شهید است.
شهادت ارث بزرگ اولیـاء خداست.
شهادت نهایت یک حماسه و ایثار است.
شهادت غایت آرزوی رزمندگان راه خداست.
شهادت فریاد رسای اسلام بر ظلم ظالمان است.
شهادت مایة عزت مسلمین است و شهید احیاء کنندة این معناست.
شهادت بهای زحمات ومشقات شهید است.
شهادت قد بلند کردن ،استواری و شکست ناپذیر است .
شهادت قتل در راه خداست.
شهادت مردن نیست بلکه حیاتی دوباره است.
شهادت بانک رحیل تشنگان وصل بخداست و شهیدواصل به این معناست.
شهادت بشارت نابودی ظالمان و ستمگران است.
شهادت پیام آور عزت وفتح است.
شهادت اتمام حجت با کافران و ملحدان است .
شهادت فیض عظما و فضلی از جانب خداست.
شهادت وسیلة رسیدن به قرب حق تعالی و وعدة تخلف ناپذیر سبحانه تعالی است.
پس به امید آنروز یعنــی شهـــــــادت

 دگر شوق غزل در ما نمى بینى

کسى تنهاتر از ما را نمى بینى

دگر از آهوان چشمه چشمت

نشانى را در این صحرا نمى بینى

به روى شانه هاى زخمى شعرم

شهید عشق را آیا نمى بینى؟                             

نمى دانى چه غمگین است وقتى که،

رفیقان را دمى اینجا نمى بینى

دگر در حلقه قابِ نگاهِ من

بجز بغض غریبى را نمى بینى

یاد روز هایی که آسمان شب به جز ستارگان پذیرای گلوله ها و منورهای سرخ نام بود.

یاد روز هایی که فرمانده و رزمنده نشانشان لباس خاکی بود و هرکه مسئولیتش بیشتر افتادگیش بیشتر بود.

یاد روز هایی که راز خط شکنان ا... اکبر بود و در دلهامان جز خدا هیچ نبود.

یاد روز هایی که گردان میرفتیم و دسته بر می گشتیم و جز حسرت پرواز هیچ نبود.

یاد روز هایی که شیران روز، زاهدان شب بودند و حسرت یکی از همان شبها بر دل جای جای خاک جنوب مانده است.

یاد روز هایی که شفاف می شدیم، شفاف شفاف مثل قطره های زلال باران.

یاد روز هایی که فقط با خدا معامله می کردیم و هر آنچه سرمایه هامان بود عرضه می کردیم.

یاد روز هایی که بوی حور مستمان می کرد و مجنون خاک و خاکی پوشان بودیم.

یاد روز هایی که لبخند امام تنها عشقمان بود و به فرمان او خرد کردن دهان دشمن چه آسان.

یاد روز هایی که ما برای بهشت ناز می کردیم و هر کداممان یک کلید از درب آن به گردن داشتیم.

یاد روز هایی که از خستگی بیهوش می شدیم و حسرت چند دقیقه ای استراحت را بر دل خواب می گذاشتیم.....

.......................................................... 

    پندار ما اینست

  که ما مانده ایم و شهدا رفته اند اما حقیقت این است که زمان، ما را با خود برده است و شهدا مانده اند